U bent hier

BLOG: Wat otters eten in de Gelderse Poort

21-03-2018|DOORARK Rewilding Nederland

Ik was nog druk opzoek naar een stageplek toen ik via via hoorde dat er misschien een plek was bij ARK Natuurontwikkeling bij het otterproject. Dit leek mij meteen heel vet. Ook al moest ik wel bekennen dat mijn kennis over de otter een beetje was weggezakt. Ik zocht snel een oud rapport op uit het 2de jaar van mijn opleiding (Wildlife Management) en begon me wat meer te verdiepen in de otter en het project dat er loopt bij ARK. Ik kwam erachter dat er otters in het gebied waren uitgezet uit mijn geboorteland Hongarije en dacht bij mezelf dit moet bijna voorbestemd zijn.  Daarna heb ik zo snel mogelijk mijn CV geüpdatet en een mail gestuurd om te vragen of er nog een plekje was. Al snel trilde mijn telefoon op tafel en ik nam op: “Met Timon de Wolf”, “Ja, met ARK Natuurontwikkeling” klonk het aan de andere kant van de lijn en mijn stage bij ARK was een feit.

Zelfs nog voor mijn officiële startdatum was er al een mogelijkheid om in de Gelderse Poort het veld in te gaan en een eerste indruk te krijgen van het gebied. Tijn, een van de stagiaires toen der tijd, gaf mij en Kristine (ook een nieuwe stagiaire) een rondleiding door het gebied en leerde ons waar we op moesten letten, wat goede plekken waren voor cameravallen en hij leerde ons over spraints (waarvan ik nog wist dat het de uitwerpselen waren van de otter). Tijn zei nog: “deze duiker staat op een onhandige plek, dus we zullen waarschijnlijk niets vinden.” We kregen echter een positieve verassing en vonden, voor mij, de eerste spraint uit het gebied.

Het was zover, mijn stage bij ARK Natuurontwikkeling begon. Na overleg met Bart Beekers ben ik begonnen aan een opzet voor een dieetanalyse aan de hand van spraints. Ik was meteen enthousiast en dacht dat het verzamelen van de spraints een makkelijk karweitje ging worden. Al snel kwam ik erachter dat het toen een toevalstreffer was en dat spraints verzamelen een lastig spel was waarbij het gebruik van cameravallen de zoektocht een stuk makkelijker maakte. Ik had de spraints nodig voor het onderzoek om te kunnen analyseren en ben samen met Kristine van der Spek (en later ook Michelle Pijpers) op zoek gegaan naar spraints. Al gauw kwamen we de eerste sporen tegen en hadden we de otter op camera. Langzamerhand kregen we een completer beeld van waar de otters zich bevonden.

Omdat ARK ook de verspreiding van de otter in kaart wil brengen was het van belang om ook in de gebieden waar de otter zich niet bevond (of al een tijdje niet gezien was) te zoeken naar sporen van de otter. Gedurende een van onze zoektochten kwamen we een spoor tegen waarvan we niet wisten waarvan het was. Gelukkig kon Bart Beekers uitsluitsel geven en bleek het om een wasbeer te gaan. Verrast van dit nieuws checkten we de cameraval en stond hij tot onze verbazing met zijn snuit vol op camera!

Wasbeer voor de cameraval
Wasbeer voor de cameraval

Al met al is de tijd echt voorbijgevlogen en zat het veldwerk er voor mij op. Daarna mocht ik mij gaan richten op het analyseren van de verzamelde spraints. Na het losweken van de prooiresten was het tijd om deze te bekijken onder een binoculair. In het begin waren alle prooiresten lastig uit elkaar te houden, maar na een aantal spraints geanalyseerd te hebben, werd het steeds makkelijker en leuker om te doen.

Na al dit voorbereidend werk was het tijd om de samenstelling van het dieet te analyseren en zoals te verwachtten was, at de otter voornamelijk vis. Het dieet van de otter in de Gelderse Poort bestaat voor 73% uit vis, voor 12% uit amfibieën, voor 10% uit vogels, voor 3% uit zoogdieren, voor 2% uit kreeftachtige en voor 1% uit weekdieren. De verhouding van de vissen in het dieet was erg interessant. Van de 73% vis bestaat 41% uit blankvoorn, 33% uit baars, 11% uit brasem, 8% uit ruisvoorn, 6 % uit grondelsoorten en 2% uit snoek.

Nu is het inmiddels al 5 maanden geleden dat ik ben begonnen met mijn stage bij ARK Natuurontwikkeling en zit mijn stage er alweer op. Ik heb erg van dit onderzoek genoten en het beviel mij zelfs zo goed dat ik nu vrijwilliger ben bij het otterproject.

Timon de Wolf, student Wildlife Management aan Van Hall Larenstein te Leeuwarden.