BLOG: Otter in beeld
6-06-2018|DOOR
Het derde jaar van mijn studie breekt aan: een heel jaar gevuld met stages, in binnen- en buitenland. In het AD zie ik een artikel over een onderzoek naar wilde katten, een initiatief van ARK Natuurontwikkeling. Hoewel ik nog niet van deze organisatie of het onderzoek gehoord had, dacht ik: ja, zoiets lijkt me nou een leuke stage. Ik zoek verder en kom op de website van ARK terecht. Na wat ronddwalen op de site kom ik stagevacatures tegen. Een onderzoek met otters én cameravallen, dat is pas interessant. Ik solliciteer en word voor een telefonisch gesprek uitgenodigd. Tijdens dit gesprek wordt duidelijk dat er nog andere studenten met het otterproject bezig zijn en in januari het stokje aan mij zullen overdragen. Onderzoek naar otters in de winter blijkt belangrijk te zijn, omdat dit het “spraint-seizoen” is. Het is dus belangrijk dat er minimaal tot maart gemonitord wordt. Kort na dit telefonische kennismakingsgesprek kreeg ik bericht dat ik aangenomen was! Ik werd meteen uitgenodigd om mee te gaan naar Friesland, om mee te lopen met Harrie Bosma, een ware otterspeurder.
In Friesland bevindt zich het grootste deel van de Nederlandse otterpopulatie. Het zoeken naar sporen is hier dus een heel stuk eenvoudiger. De andere stagiaires, Kristine en Timon, vertelden dat zij nog weinig gevonden hadden in de Gelderse Poort. De typische kenmerken van ottersporen werden goed duidelijk en de trip was een geslaagde introductie aan het onderzoek. De weken erna ging ik op pad met Timon en Kristine, om te leren over het veldwerk en de cameravallen. Tijdens deze periode begon ik met het schrijven van mijn onderzoeksplan en hielp ik met het speuren naar spraints, om te verzamelen voor DNA-onderzoek door Wageningen Environmental Research. Soms vind je dagenlang niks en slaak je dus (letterlijk) een kreet van geluk als je zo’n geurend hoopje vindt. Datzelfde geldt voor de camerabeelden. Eens per week controleren we de cameravallen en halen we de beelden op. Het is telkens weer een verassing wat er die week allemaal in de verschillende gebieden rondloopt. Dieren die je normaal in het wild zelden tegenkomt, zoals vossen, dassen, bevers, marters en otters natuurlijk, verschijnen zo op je beeldscherm!
Dit onderzoek wordt ook ondersteund door vrijwilligers van CaLutra, de bever- en otterwerkgroep van de Zoogdiervereniging. Zij hebben erg veel ervaring in het spoorzoeken en met een verspreidingsonderzoek als dit zijn die waarnemingen erg handig. Ik heb alle waarnemingen van otteractiviteit, zoals prenten, spraints, krabhopen en beelden verzameld en er verspreidingskaarten van gemaakt om een profiel van afgelopen winter te maken. Dit kan gebruikt worden om mogelijke locaties te bepalen waar ‘nieuwe’ individuen bijgeplaatst kunnen worden. Hierdoor komt er meer genetische diversiteit en wordt de populatie sterker. Het verkeer is nog altijd de grootste vijand van de otter. Tijdens mijn stage heb ik helaas ook meegemaakt dat er een verkeersslachtoffer viel. Het blijft dus belangrijk zogenaamde knelpunten op te lossen.
Ik heb het zó getroffen met deze stage, vooral bij een organisatie als ARK Natuurontwikkeling. Ik werd bijvoorbeeld uitgenodigd voor de nieuwjaarsborrel, wat ontzettend leuk was. Dit was in het begin van mijn stage en ik merkte hierdoor meteen wat een hecht, gezellig team het is. Naast het doen van een onderzoek kreeg ik ook de kans om samen te werken met BuitenGewoon, het natuurplatform van Omroep Gelderland. Ik heb geweldige ervaringen opgedaan in de afgelopen periode, door deze stage!
Michelle Pijpers
Studente Toegepaste Biologie aan HAS Hogeschool, ’s-Hertogenbosch