Blog: Poolse toestanden op de Loozerheide

Kort geleden was ik voor het eerst in mijn leven in het Kempen~Broek. Op de Loozerheide  om precies te zijn. Wat een prachtgebied en wat een rijkdom!

Dankzij een vriend belandde ik, met hem, op de Loozerheide bij Weert. Volgens hem een goed gebied voor libellen en vlinders en bovendien een mooi voorbeeld voor ontwikkeling van natuur in het Kempen~Broek. Door de zware regenval in de afgelopen weken was het gebied kletsnat. Het eerste deel van de wandeling over koeienpaadjes tussen de gagel door en over de heide eindigde dan ook meteen met natte voeten.

Een grote vlakte is begroeid met lupine. Een exoot die hier eigenlijk niet hoort en ooit is ingezaaid door een vorige eigenaar om de grond te verbeteren. Het kan hier dan wel niet horen, het ziet er wel fraai uit. Maar de droge graslanden langs de randen van dit veld lupine zijn boeiender. We zien er talloze hooibeestjes, driekleurig viooltjes en horen veldkrekels.

In de buurt van de Tungelroysche Beek begint het libellenfeest. Weidebeekjuffer, gevlekte glanslibel, bruine korenbout, blauwe breedscheenjuffer, vroege glazenmaker etc etc. De gigantische afwisseling van zure vennen, wat voedselrijker moeras en de beek zelf zorgt hier voor een ongekende rijkdom aan libellen. Het is alsof we langs een beek in het oosten van Polen wandelen. Zelfs de ligging van de zinkfabriek doet ouderwets Oost-Europees aan.

In de nieuw gegraven vennen stond ook veel water. Vuurjuffers, lantaarntjes en oeverlibellen vlogen langs de oevers waar Taurossen rustig grazend ons gedrag bestudeerden. Bijzonder was dat er talloze veldleeuweriken zongen en wulpen jodelden.

Op de weg terug ontdekten we nog wat extraatjes: zwarte kluifzwam, koningsvaren, gevlekte orchis en de zeldzame beekoeverlibel.

Het was mijn eerste bezoek aan het Kempen~Broek, maar zeker niet het laatste.

Merijn Maltha, Middelburg