Sinds eind 2013 werken de gemeente Rotterdam, Rijkswaterstaat, het Havenbedrijf Rotterdam en het Wereld Natuur Fonds samen aan duurzame, natuurlijke oevers van de Nieuwe Waterweg en het Scheur. Dat doen ze onder meer door schoon restmateriaal uit de bouw te storten op de rivierbodem. Het project heet 'De Groene Poort'.
Groene Poort
Met overtollige grond uit de omgeving wordt het gebied tussen kribben aan de zuidoever van het Scheur ondieper gemaakt, en met schoon sloopmateriaal van oude kades en bouwwerken uit de omgeving worden 'langsdammen' gebouwd tussen de in de rivier uitstekende kribben. Die langsdammen komen in de lengte in de rivier, waardoor er slikken ontstaan tussen de kribben: overgangsgebiedjes tussen water en land die bij eb droogvallen en bij vloed langzaam weer onderstromen. Op deze plekken, waar de golven worden gebroken door de langsdammen, voelen waterplanten, trekvissen en trekvogels zich thuis.
Schoon restmateriaal van onder meer oude kademuren uit de haven en schone overtollige grond krijgen dankzij het project de Groene Poort een tweede leven. Het wordt gebruikt voor het bouwen van de langsdammen en voor het ondieper maken van het 'intergetijdengebied', de slikken. Doordat het restmateriaal dichtbij 'huis' wordt gebruikt, hoeft het maar over een korte afstand te worden vervoerd. De uitstoot van CO2 is hierdoor veel lager dan wanneer het materiaal naar een stortplaats gebracht moet worden en dat is beter voor het milieu. Ook de waterplanten, trekvissen en vogels profiteren van de Groene Poort: de open en grove structuren die ontstaan door het gebruik van de restmaterialen maken van de dammen en de achterliggende slikken een aantrekkelijke leefomgeving waar ze zich thuis voelen. En dát is goed nieuws voor de bezoekers van de Landtong Rozenburg, want dankzij de Groene Poort is er straks nog veel meer te genieten!
Havendelta
De Nieuwe Waterweg is de enig overgebleven open verbinding tussen de zee en Rijn-Maasmonding. Door de betonnen glooiingen en kades is hier weinig meer over van de vroegere maasvlaktes; van de dynamiek die zo typerend is voor delta’s. Een plek waar land en water - zout en zoet - elkaar geleidelijk ontmoeten. Een voedselrijk gebied, ideaal voor jonge vissen en garnalen!
De bedoeling is dat er hier tussen de kribben weer intergetijdegebied ontstaat; een overgangsgebied van water naar land dat bij eb droogvalt en waar het water langzamer stroomt. Dit zijn slikken. Deze slikken zullen geleidelijk begroeid raken met zoutminnende planten en ontwikkelen zich daarna tot gorzen met karakteristieke vegetatie. Intergetijdegebieden vormen rust-, foerageer- en leefgebied voor een verscheidenheid aan diersoorten en vertegenwoordigen daarom een hoge natuurwaarde.
